day 13 - DokoLoko

1. η μέρα σου με μια λέξη

doko
Walking (finally)

loko
σανφρανσισκολοβ

2. δεν θα ξεχάσω με τίποτα

doko
H Αμερικάνικη μπάκα πέθανε, ζήτω οι Φραντσισκαϊνερς!

Επιτέλους βλέπουμε ωραίο κόσμο έξω, να περπατάει, να ζει την πόλη και δεν καταλαβαίνετε πόσο μπορεί να χαιρόμαστε μ’αυτό.

Εδώ βέβαια μιλάμε για diversity που ξεπερνά τα όρια του fiction. Δεν ξέρω ποιoς θεός τους έκανε αλλά σίγουρα αυτοί τράβηξαν δικό τους μονοπάτι. Αυτό δεν είναι απαραίτητα καλό, βγάζει όμως τις αποσκευές σου υπέρβαρο με ερεθίσματα και εμπειρίες.

Και αφού σήμερα η μέρα είχε πόδι που έλιωσε παπούτσι αθλητικό καινούργιο , να και ‘να σύντομο tour-χρονομηχανή:

Mission και Μεξικανικό γκέτο που μοιάζει με μυρμιγκοφωλία . Στη πρώτη ματιά βλέπεις ένα μεγάλο πόδι να πλανάται από πάνω σαν να της κλείνει μαρτυρικά την εξοδο. Τιμές ακινήτων στο θεό, βασανισμένοι άνθρωποι στο περιθώριο.

Valencia και hype χιπστερομάγαζα σου παίρνουν το μυαλό με φοίνικες, ξύλινα ντεκ και 60-70’s interior boutiques για πρωταγωνιστές στο Breakfast at Tiffany’s (ναι, εδώ είμαστε λίγο Νιουγιορκέζοι). Κόσμος δοσμένος στη διαφορετικότητα, το στυλ και τη χιπστερό-μποέμικη φιλοσοφία (όχι απαραίτητα ορίτζιναλ, τα λεφτά εδώ είναι πολλά)

Castro, το άνδρο των Gay και του Harvey Milk, κόσμος που εκδηλώνεται και γίνεται αποδεκτός.

Haight και βίαια στη χίπικη ζωή, χωρίς επιτηδευμένες συμπεριφορές και ποζεριά. Ζουν-γουστάρουν-απολαμβάνουν. Simple as that.

Live life the way you want to, not the way people want you too.

Κλείσαμε στον αστικό δρυμό του Golden Gate Park και Academy of sciences night tour-έκπληξη απ΄το Καλιφορνέζικο ζευγάρι. Μουσικές, ποτά και φυσική ιστορία.

loko

το Σαν το Φρανσισκο και τη διαφορετικοτητα του. Ωραιος κοσμος (επιτελους), πολυ ωραια μαγαζια, πολυ ωραια σπιτια, τελεια καφε, μεγαλη διαφορετικοτητα απο δρομο σε δρομο και τη νυχτερινη επισκεψη (μετα μουσικης, πινγκ πονγκ και ποτου) στο μουσειο. Γενικα… Σαν Φρανσισκο Λοβ.

3. #yummi

doko
Οι μέρες περνούν και ΄γω δεν απογοητεύω κόσμο.

Η αγαπημένη Loko γράφει παρακάτω για σοκολατάκι-truffle δώσε ένα ντολαρ πάρε μου την ψυχή, ας χαρούμε μ’αυτό. Το stop over lunch σε Περουβιανό δεν είναι για ‘δω, καλό μεν αλλά δεν μπαίνει στο μπλογκ που να χτυπάει τηγάνια σ’αναμένη φωτιά.

Ο φίλος μου τα λέει καλύτερα, ε Des;

Αν και non yummi content, τρελό plus οι 2 καφέδες σε αντίστοιχα 2 industrial καφεκοπτεία που πήγαμε. Επιτέλους έπινες καφέ και καταλάβαινεις τους ύμνους που αναφέρουν όλες αυτές οι μνημιώδεις περιγραφές που βλέπουμε στο σύγχρονο packaging.

loko

roasted almonds, pure madagascar, vanilla, sea salt, dark chocolate στο Four Barrel Coffee σοκολατακι κοινως με αμυγδαλο, αλατι, σοκολατα, κατι σαν καραμελα και φανταστικη γευση!