1. η μέρα σου με μια λέξη
doko
Finale
loko
walking around
2. δεν θα ξεχάσω με τίποτα
doko
Tελευταία μέρα και -επιτέλους- γυρνάμε πίσω. Λέω επιτέλους γιατί πραγματικά, είναι τόσες εικόνες και εμπειρίες που -επιτέλους- θέλεις λίγο χρονο να τις επεξεργαστείς.Όλα ήταν υπέροχα αλλά γι ´αυτά θα γράψω αλλό ποστ, οπότε κουλ.
Εδώ λέμε για το σήμερα και το σήμερα έριξε αυλαία με συναρπαστικό τρόπο. Και είχαμε πάλι αξέχαστες εμπειρίες και μεγάλες βόλτες σε πάρκα. Βάζω ένα pin στο MoMa κι αυτό γιατί απολαμβάνω το ταξίδι της τέχνης όταν μένω μόνος, βάζω μουσική και αφήνω το μυαλό μου ελεύθερο. Τους παράτησα κανονικά, με παράτησαν κι αυτοί και αφέθηκα. Picasso, Warhol, Matisse, Van Gogh και άλλοι “σταρ” της σύγχρονης τέχνης στα πόδια και τα μάτια σου. Βάζω και τη παρατήρηση στο κόσμο που παρατήρει τη τέχνη κι αυτό γιατί η πολυ-πολιτισμικότητα της Γιόρκης εγείρει τεράστιο ενδιαφέρον. Και φωτογραφικά να θες να το δεις η εικόνα μιλάει στην ισχυρή διαφορετικότητα που διαμορφώνει αυτό το αστικό μίγμα. Ήταν ωραίο ταξίδι αυτό, το καλύτερο για να κλείσει αυτή η αξέχαστη εμπειρία.
loko
MoMa. Πολυ μου αρεσε! και “τελευταια” βολτα στη Νεα Υορκη! Και τελευταια ψωνια! Και βολτα στο Highline Park!
3. #yummi
doko
Εντάξει η Νουέβα δεν μας πάει. Όχι ότι έχουμε φάει άσχημα απλά συμβαίνουν δυο πράγματα εδώ:
Α. Περπατάμε όλη μέρα και ξεχνάμε το φαγητό.
Β. Όταν πεινάμε πραγματικά, δεν παίζει κάτι καλό στις περιοχές που βρισκόμαστε. Φυσικά εξαντλημένοι.
Σήμερα προσπαθήσαμε σε χιπστεράδικη χτιστή καντίνα (είχε πρώτο και δέυτερο όροφο!) η οποία μας κέρδισε -οπτικά- το ενδιαφέρον όταν πηγαίναμε με το uber-ακι στη χθεσινή συναυλία. Πέσαμε πάνω της σήμερα βγαινοντας μια στάση πριν το σπίτι, τελικά ήταν Μεξικάνικο. Έλα όμως που στη Γιόρκη φοράνε το σομπρέρο ανάποδα ακόμα κι αν αυτό πρακτικά δε γίνεται. Έχουν μια άσχημη τάση εδώ, τους έχουν υποσχεθεί ζωή με λούσα και χλίδες (γι αυτά προσπαθούν) και είναι φανερό πόσο αυτή η νοοτροπία επηρεάζει τα πάντα. Ας αφήσουμε τις εισαγωγές εδώ και πάμε να τα πούμε yummi-κα τώρα. Ήρθε το φαγητο με food styling, όπως είπαμε, εντυπωσιακά Νεουερκέζικο (τριόροφες κατασκευές για να παρκάρουν τα τακο και τέτοια). Κάναμε να δοκιμάσουμε εξαντλημένα πεινασμένοι. Τελικά, αν βγάλω δύο τακο ψάρι-μοσχάρι, τα υπόλοιπα είχαν τραβήξει νοητή ευθεία στο 5. Σημειώνω πως στο μεσοδιάστημα πέρασαν enchiladas, tortillas και ένα αδιάφορο σαλατικό. Δεν κλαίμε όμως, στη πατρίδα τρώμε ωραία και πιο ωραία!
loko
χιπστερομεξικανικο. συμπαθες. οχι τελειο. αλλα με ωραια μαργαριτα χαλαπενιο! αυτη πρεπει να μαθω να τη φτιαχνω 🙂
4. ατάκα της ημέρας
doko
Να σηκωθούμε αύριο κατά τις 8.30, 9.30 να ´χουμε φύγει. (Ώρα αναχώρησης 12.05)>
loko
νατο το υπερβαρο.
5. DokoLoko σήμερα
doko
loko
“who’s singing?!”
ελα μου ντε;!
