1. η μέρα σου με μια λέξη
doko
Heli
loko
ελικοπτερατο.
2. δεν θα ξεχάσω με τίποτα
doko
Υπάρχουν τα “do this or that before you die” βιβλία, υπάρχουν και τα “die empty”. Σ’αυτό το μαγικό ταξίδι εμείς παίζουμε στη δεύτερη κατηγορία.
Δεν μπορώ να πω βέβαια “κλέβουμε” λίγο, άλλα είχαν κανονιστεί εξαρχής και άλλα όχι. Στο τέλος ομως αυτό που μετράει είναι η ενέργεια που βγαίνει και μας κάνει να ζούμε τα πάντα στο μαξ, να θυμόμαστε την κάθε στιγμή, να ζούμε για το τώρα, να αδιαφορούμε για το μέλλον (fyi η άδεια τελειώνει σε 4 μέρες…).
Μια τέτοια εμπειρία ήταν και η σημερινή μέρα, ΟΛΗ. Αξέχαστη μέχρι και για τις στιγμές που -πάλι- σηκώναμε κεφάλια και φλασάραμε όλο το Νεουορκέζικο σύμπαν.
Για αρχή, το ελικοφόρο όνειρο. Δεν είχα ξανανέβει, κανείς δεν είχε ξανανέβει. Ανεβήκαμε και χαζέψαμε τη πιο μαγική πόλη του κόσμου από ψηλά. Είναι διαφορετικό να τους βλέπεις να ξεφυτρώνουν από κάτω, είναι διαφορετικό να έχεις αυτή την εικόνα του ρυμοτομημένου γίγαντα, είναι διαφορετικό να έχεις αυτή τη παρέα και να κάνετε όλοι μαζί σα μικρά παιδιά.
Και μη ξεχάσω τον αγαπημένο Gary Winogrand. Ένα απ’ τους πιο σπουδαίους “φλασάδες” του χώρου, σε μια μοναδική retrospective έκθεση στο Metropolitan Museum, που ξεκινά απ΄τα πρώτα του καρέ και φθάνει στα τελευταία του κάδρα, όταν πλέον είχε γίνει ο καταξιωμένος μετρ του είδους και μελετούσε τάσεις και κοινωνική ιστορία για το Guggenheim.
Είχαμε κι άλλα, αλλά ας κρατήσω κάτι και για μένα. Λίγες μόνο μικρές στιγμές για συζητήσεις με φίλους…
loko
σημερα ηταν απο τις πολυ ωραιες μερες. Με πολλα πραγαματα που δεν θα ξεχασω.
Νουμερο 1.
Βολτα πανω απο το Μανχαταν με ελικοπτερο. Τρελο!!
Και μονο το βολτα με ελικοπτερο ακουγοταν ειδυλιακο. Παρτο τωρα και βαλτο πανω απο το Μανχαταν. Καλησπερα.
Ο ανιψιος μου στη Ντισνευλαντ δε νομιζω οτι θα εκανε ετσι. Το θεαμα μοναδικο. Το ελικοπτερο απιστευτη εμπειρια. Οποιος ερθει Νεα Υορκη πρεπει να το κανει.
Νουμερο 2.
Περπατημα (και παλι) στη Νεα Υορκη. Το σκηνικο ειναι τοσο τρελο, που απο δρομο σε δρομο βλεπεις τοσα διαφορετικα και τοσα πολλα πραγματα που αξιζουν να σταματησεις και να τα κοιταξεις ξανα και ξανα και ξανα. Βολτα στο Σεντραλ Παρκ, επισκεψη στο Metropolitan Museum of art, φανταστικη εκθεση φωτογραφιας, βολτα στην Madison Avenue, ακριβα, ακριβα, ακριβα και στροφη για φαγητο. Μπεργερακι, και παλι. Εξαιρετικο. Και μετα περπατημα περπατημα περπατημα, σελφι στην Times Square, view της Gotham πλεον City και μετρο για Μπρουκλυν.
3. #yummi
doko
Ολραιτ, ολραιτ, ολραιτ. Για όποιον δεν χόρτασε με τα παραπάνω θα μιλήσω και για #yummi.
Όχι ότι πρέπει -σήμερα η μέρα δεν επιφύλασσε γευστικά ταξίδια- απλά επειδή κάποιος τόλμησε να ανταγωνιστεί το ζουμερό burger του Burger Joint (θυμάστε το κρυμμένο μπεργερ place που είχαμε επισκεφθεί στην αρχή του ταξιδιού;).
Shake Shack λοιπόν. Μια μικρή-μικρή αλυσίδα που έχει κάνει τους Γιόρκιδες να τρέχουν ακόμα πιο γρήγορα και να απολαμβάνουν τα lunch break με περισσότερο άγχος αν θέλουν να παίζουν σ’ αυτα με το ζουμερό του μενού.
Λιτό βέβαια (το μενού ε!), μικρή ποικιλία, πάρε ένα διπλό burger και φύγαμε λέω σε Θάνο, Γιάννη και συμφωνούν αμέσως.
Πατάτα κομμένη στο χέρι, μια για όλους (ζυγαριά;) και ποικιλία σάλτσες και σως για όσους αρέσκονται.
Μαλακό, γλυκο-ζουμερό ψωμάκι, ελαφρύ angus beef (δεν κατάλαβα τπτ μετά) και τα βασικά υλικά της επιτυχίας, plus καυτερή πιπεριά.
Άλλα δεν έχουμε οπότε όπως καταλαβαίνετε πεθάναμε της πείνας…
loko
4. ατάκα της ημέρας
doko
Το Κινεζάκι θα ‘ρθει μαζί μας;
loko
νταξει. full-on.
5. DokoLoko σήμερα
doko
loko
“who’s singing?!”
